Van Bajawa naar Ruteng

Van Bajawa naar Ruteng.
Voordat we richting Ruteng reden zijn we even langs het hotel Happy Happy gereden omdat ze daar een kaart van Flores verkochten. De Nederlanders hadden daar gezeten en we hadden van hun gehoord dat ze daar ook mooie Floresboeken verkochten en het belangrijkste voor de kinderen, ze konden even op de WIFI. Even lekker contact maken me vrienden en vriendinnen, zo'n avontuur wil je toch graag delen. 
Vanaf dat punt zouden we weer een lange rijdag hebben. Het voordeel is wel dat je geen saaie reis hebt er is zoveel te zien onderweg, je valt af en toe in slaap, er wordt gekibbeld over de plek van je voet neerzetten, we eten in een lokaal tentje een lunch, we luisteren naar Najib, Andre Hazes of de top 200 van onze DJ max.
We mogen ook nog een kijkje nemen in een lokale Arak brouwerij. Boven in de palmboom hebben ze een stengel ingesneden. Daaronder hangt een emmer die het sap opvangt. Nadat het gefermenteerd was werd het sap in een grote gesloten ketel boven het vuur gehangen en aan de kook gebracht. Door het koken komt de arak naar boven.  Bovenaan de ketel is een 8 meter lange bamboestok verbonden die naar bendeden loopt waaronder een plastic jerrycan staat die de gestookte arak opvangt.
we hebben een flesje gekocht voor onze chauffeur, het is heel heftig spul dus geen liefhebber bij de Zomerdijken.
Net voordat we Ruteng inrijden hebben we een opstopping van een half uur. Boven op de weg zijn twee happers bezig grote stenen en grond naar beneden te schuiven. Dit beland allemaal op de doorgaande weg. Als dat klaar is komen er drie mannen de hele grote stenen kappot slaan, de kleinere gooien ze in een vrachtwagentje en tot slot komt er een shovel de laatste resten wegschuiven. Dit soort taferelen kom je regelmatig tegen onderweg. De opstoppingen die we tot nu toe hebben gehad duren vaak een half uur. Van Rian begrepen we dat het soms wel twee uur kan duren. Geen vooraankondiging, extra rijstrook om toch nog doorgang te geven. Nee, het komt zoals het komt. 
We slapen vanavond in hotel FX 72 tussen de rijstvelden. het is een oud pand wat op de Indonesische manier is opgeknapt. Nieuwe douchekop die half uit de muur steekt, likje verf om alles wat al aan de muur hing, een grote gele galmende ruimte met als decoratie een canvasdoekje met bloemen, grote witte tegels overal, Het bed is prima en we kunnen douchen dat is belangrijk. In de tuin hebben  ze zitjes gemaakt waardoor je van de rijstvelden kunt genieten.
Sam en Simon hebben de behoeft om een WorkOut te doen, Elles en ik zijn aan het afdingen bij een man die sarongs en doeken verkoopt, de rest frist zich op en dan kunnen we naar een westers restaurant.
Iedereen had er zin in, ff wat anders eten dan de rijst die we al twee weken eten. Het werd kipschnitzel voor de kids,Pieter had zelfs twee portiers besteld. Het was een luxe restaurant voor Flores begrippen. Het grappige was dat na het eten de dames van de bediening een dansje gingen opvoeren voor ons, dat  flink op de lachspieren werkte van Sam, Elles en Max. Max wilde het al op dumpert gaan zetten.  We vertrokken als laatste uit het restaurant om 21,15 uur. We waren nog geen twee minuten weg en de lichten gingen uit. Het was al laat voor ze.