Op bezoek bij de Komodovaraan.

Vrijdag 17 juli 2015.
Vanmorgen werden we opgehaald door de auto van Flores Experience, waar we onze driedaagse tocht mee zullen hebben. We hebben alleen een rugzakje en snorkelspullen nodig, de koffers mogen we in het hotel achterlaten.
Toen we de haven opreden was er een erg belangrijk ding voor Elles, hoe groot is de boot. Ze was erg blij verrast toen het een grote boot bleek te zijn met een zonnedak bovenop, ruimte om te lunchen, een toilet met douche en super vriendelijke bemanning. De dame die ons ontving, Maritta, is een dame uit Java die nu drie maanden hier werkt. Zei zorgt ervoor dat iedereen zich op zijn gemak voelt en echt een vakantiegevoel zult hebben. Alfredo is de man van de tijd, uitleg van de trip, en alle andere belangrijke dingen. Het was een Indonesiër maar had het accent van een Engelssprekende Indiër. We krijgen uitleg over de boot en wachten op nog een man die ook met ons mee zal varen, het is de Italiaan, Vannie. Later zal er nog een boot aanhaken met een Engels  gezin, een Italiaan en een Duits stel. we varen eerst naar een prive eiland waar we kunnen snorkelen. We varen het eerst naar Kawana eiland, het is een prachtig eiland, wit zand en een super groot koraal. Simon gaat samen met Alfredo, die tevens divemaster is,  de onderwaterwereld ontdekken. De variatie van vissen is waanzinnig, Max en ik zagen twee barracuda's, gaaf zeg. De begeleiding attendeerde ons ook op de rifhaaitjes die bij de mangrove bomen zwommen. Elles had niet echt de behoefte om ze te bekijken, die bekeek het liever allemaal even vanaf het strand. Wij trokken onze spullen weer aan en hebben vier haaitjes gespot, bijzonder gaaf om ze van dichtbij te zien. Af en toe moet je er echt goed bij stil staan dat het echt is en niet een documentaire van National Geografic.  De jongens liepen ook nog met Alfredo mee, achter de rotsen lag een dode Python van 5 a 6 meter. Ze leven in de bergen en komen af en toe naar beneden. Hij stonk gigantisch maar was gaaf om te zien zeiden de mannen.
Na een heerlijke lunch op de boot gaan we naar het eiland waar we onze overnachtingen zullen hebben. De bemanning brengt onze spullen op het eiland en wij varen door naar Sabayer eiland wat onze volgende snorkelstop zal zijn, ook daar is het weer fantastisch onder water. Daarna varen we terug naar onze overnachtingsplek. De boot kan niet tot aan het strand dus we worden in twee groepen naar het strand gebracht.
Het is een super plek, 8 tenten met luchtbedden en matrasjes, een tafel met banken onder de bomen, die vol rode mieren zitten, achter een grote rots hebben ze het vuur voor de keuken, en een strand waar je op zitzakken kunt chillen en naar de zonsondergang kunt kijken, een natuurlijk toilet en de zee of een flesje water als je douche. Pieter en Sam zijn meteen gaan kijken of ze hout konden vinden voor een vlot, we vonden allerlei prachtige schelpen, die we iedere keer verzamelen en als we weg gaan laten liggen omdat je ze toch niet mee mag nemen.  Voordat we gaan dineren hebben we nog wat tijd om te relaxen. Pieter en Maritta hebben een vlot gemaakt, ik heb lekker geklets met het Duitse stel, Sam, max en simon zijn met een gedeelte van de groep de berg gaan beklimmen om de zonsondergang te kunnen zien. Vanaf de top zagen ze een hele school roggen door het water gaan, was prachtig. 
Tijdens het eten zaten we op een plek waar we goed op de rode mieren moesten letten en ons druk konden maken over de kleine krabbetjes die overal rond begonnen te kruipen. Pieter verzamelde ze in een grote kuil, allemaal met verschillende schelpjes. We aten vis, het broertje van de barracuda, met rijst en komkommer.
Tot slot hebben we een kampvuur gemaakt en heerlijk eromheen gezeten. Iedereen zong een lied in zijn eigen taal en op aandringen van Simon en Pieter heb ik nog een lied gezongen, "smile".
Tot zover ging het allemaal prima op de campsite. Toen eenmaal het moment van slapen aankwam ontstond er wat onrust over zand in de tent, hoe gaan we plassen, ik wil zo graag douchen, Ah mijn bed is te hard, ik heb geen laken! Na 15 minuten was het stil, kwart over 9, en sliepen de meeste.
23.00 uur. Max staat voor onze tent. "mam ik heb het zo heet ik kan echt niet slapen?" Ik werd wakker en had tot dat moment totaal niet aan de hitte gedacht. En ja, het was echt verschrikkelijk warm, thank you Max. Simon en ik hebben een uur wakker gelegen.  Sam was er ook wakker van geworden en had het idee dat het al ochtend was, toen hij aan Maritta en Vannie vroeg, die nog op het strand zaten, hoe laat het was baalde hij dat het nog maar 23.00 uur was. AHHHH.                                                  
Max kreeg de tip om zijn luchtbed in de voortent te leggen waardoor hij meer in de wind lag. Van de muggen zou hij geen last hebben. Simon en ik hielden de tent dicht, die Elles nl mugvrij had gemaakt en echt niet open wilde hebben. 
Rond 3.00 uur begon de mistral die iedere nacht rond dat tijdstip even langs komt waaien. Weer een moment van wakker worden, alsof de halve tent zou weg waaien. Ik hoorde de zee ook dichterbij klinken en ik bedacht me dat onze snorkelspullen weg zouden spoelen. Dan lig je wakker met een paar keer de gedachte wel eruit of niet eruit. Uiteindelijk  kwam ik tot de conclusie dat onze crew vast aangegeven had dat de spullen weg zouden spoelen als we ze zouden laten liggen en dat een tent gewoon veel herrie maakt als het waait. Volgende in slaap val poging gedaan en het is gelukt
Het is goed toeven op het onbewoonde eiland!!