Op naar labuanbajo!!

Donderdag 16 juli 2015.
Vanmorgen konden we wat later vertrekken, half 9, heerlijk even iets meer relaxed.
Dit was de laatste dag dat de chauffeur, Rian en bijrijder,  Sarus ons zouden vergezellen.
Onderweg zijn we bij Cancar gestopt waar je een uitzicht hebt op prachtige spinnenweb rijstvelden. Rian sloeg een weggetje in waarbij je even de gedachten hebt, waar gaan we nu naartoe. Hij parkeerde de auto, wij mochten weer een formulier ondertekenen en betalen en toen via een bamboetrap de berg op om van het mooie uitzicht te genieten. Wat een waanzinnig groot rijstveld echt fantastisch.
Wat wel opviel tijdens deze rit was het veranderde landschap. In midden Flores heb je veel palmbomen heel veel spullen die verkocht worden langs de weg en al die vuurtjes, die zag je hier veel minder. Het werd ook meer toeristisch. Meer echte restaurants ipv die leuke Warungs. We hebben een lunch gehad in een restaurant van een chinees. Je ziet meteen het verschil, kleurige wanden, mooie tafels en stoelen, het ziet er rijker uit.
Net voor Labuanbajo was er een kleine omleiding vanwege het maken van een nieuwe brug. Er stond een auto stil die ze niet meer aan de praat kregen. Eerst werd er door een stel mannen geduwd, in de hoop dat hij zou starten, dat lukte niet. Sam,Max en Sarus kwamen erbij als versterking, ook dat lukte niet. Er werd  een touw gehaald stenen en een busje om de auto omhoog te trekken. Dit ging maar moeizaam en dan te bedenken dat er ongeveer 40 man zat toe te kijken die hadden kunnen helpen en er een hele grote Range Rover die met alle gemak die auto omhoog had kunnen trekken. Ze hadden hem wel gevraagd maar hij wou zijn mooie auto daar niet voor gebruiken. Toen de auto omhoog werd getrokken en er weer ruimte was om te rijden piepte de Range Rover er snel tussen, en zoef weg was ie. Altijd wat te beleven op de weg van Flores!!
ff later reden we Labuanbajo in, op naar het Green Hotel, gerund door een Italiaan. Aan een drukke straat met veel auto's en scooters die toeterend langs elkaar reden. 
Oh wat heerlijk we konden daar onze eerste cappuccino drinken. Na twee weken thee en af en toe een oploskoffie hadden we daar heel veel zin in. Hij smaakte heerlijk.We hebben afscheid genomen van Sarus en Rian die ons veilig over het eiland Flores hebben gereden. Ik Heb ze alletwee een hartje gegeven van de hartjesfabriek. Voor de vrouw van Rian en voor de oma van Sarus, waar hij is opgegeroeid. Elles, Sam, Max en Simon hebben voor het eten nog een flinke workout gedaan, hadden ze zin in. Na een lekker warme douche hebben we pizza's, carpaccio en crostini gegeten met voor mij een heerlijke witte wijn erbij. In Indonesië kennen ze wijn zoals wij die kennen niet echt. Er wordt wel rijstwijn of palmwijn gedronken in sommige delen maar niet op Flores.
Na het eten lopen we naar de overkant waar de eigenaar van onze Komodotrip een restaurant heeft. We moeten nog even afspreken hoe laat hij ons bij het hotel ophaalt. We zijn nog geen 10 seconden aan de andere kant of er komt opeens een hele stoet van scooter en motorrijders aan. Dit was een optocht van moslims die een start maakte met het suikerfeest. de stoet Het duurde wel 20 minuten. Er reden ook praalwagens tussen in de vorm van een moskee met echt zingende moslims
Het vuurwerk waar ze overdag mee begonnen zette zich in de avond voort met daarbij het galmende zingen uit de moskee. Wij hebben de tassen voor ons Komodoavontuur klaar gezet  en zijn heerlijk onze bedden gedoken. Vanavond sliepen wij met Elles en de drie mannen met elkaar. Het slapen is iedere keer weer een wisselende samenstelling.