Heerlijk relaxen bij Sea World

Vanmorgen om 2.00 uur wakker geworden en dan twee uur lang niet meer in slaap vallen. Allerlei dingen geprobeerd, die ik altijd tegen de kinderen zeg om in slaap te vallen, mochten niet echt baten. Maar even uit bed gegaan en water gedronken. de flessen water die we hadden meegenomen wou ik koel zetten. Koelkast stond nog niet aan, knopje om gezet. Maakte zo'n herrie, wat mij zeker niet in slaap zou helpen. Dan morgenochtend maar koel water, ook goed.
Rond 6.00 uur hoorde ik half in mijn slaap, ja het was gelukt, Simon en Elles praten. Ik dacht niet meepraten want voor je het weet ben je ook klaar wakker. Nog een uurtje geslapen. Simon bleek om 6.00 uur uit bed te zijn gegaan. Buiten kwam hij Pieter, Sam en Max tegen die ook niet konden slapen. Ze waren aan het kijken naar de vissers die terugkwamen met hun vangst. Sam heeft afgelopen nacht vier uur wakker gelegen. Laten we het er maar op houden dat ons lijf nog even in de Indonesië stand moet komen. Om 7.00 uur waren we alledrie wakker. de klamboe hebben we opengedaan en door het raam van ons, vanaf ons bed, konden we zo de zee zien met vissers. Wat een prachtig uitzicht zeg, dit is optimaal genieten.
Om 7.30 zaten we met z,n viertjes aan het ontbijt. Sam en max hebben we nog even laten liggen. Het bestaat uit, papaja, meloen, brood, gebakken ei in allerlei soorten, sap, koffie. Het was zo stil en rustig in de eetzaal dat het helemaal zen voelde. Om ons heen vlogen wespen met lange poten en toen we naar boven keken zagen we ze in langwerpige wespennestjes aan het plafond verdwijnen. Deed me denken aan de metselwespen van ome Gerbrand onder zijn tafel in zijn huisje op Adonare. Laat de natuur maar lekker zijn gang gaan.
Toen Sam en Max met z'n tweetjes gingen ontbijten vroeg de jonge dame van de bediening of ze met hun op de foto mocht. Vergeleken met die Indoneschei jongens zijn de mannen natuurlijke super groot.
We daarna lekker het  water in gegaan om te snorkelen. Met Pieter en Elles kwamen we bij een kleine koraalbank terecht waar we allerlei visje in verschillende kleuren en vormen zagen zwemmen. Er werd regelmatig door Elles en Pieter geroepen, " Finding Nemo vis!!!!" Het water is heerlijk warm dus je houdt het uren vol en zo gauw je op het strand staat is de wind heerlijk warm. Bij ons is de wind aan zee bijna altijd koud en moet je weer een vestje aan ofzo. Die heb ik laten liggen in kathy haar auto, moest zo zijn, hier totaal overbodig. 
Aan de kant zitten twee moeders met kinderen die wachten op hun man die vis aan het vangen is op zee.
En na de verfrissende snorkelactie gaan wel lekker voor ons huisje zitten en heeft Simon een kopje oplos nescafe gemaakt met een stroopwafel erbij. 
Je kunt hier een goede en goedkope massage krijgen. Voor Elles, Simon, Max en Lia hebben we een uur per persoon besproken. Ik raak met de dame van  " Lena spa" aan de praat. Ze vraag natuurlijk waar we vandaag komen, dat doen iedereen hier. In het mooie indonesisch/Engels " were you komming from". Als ik vertel dat ik een nichtje ben van pater Gerbrand Kramer zegt ze " ohhhh Father Kramer, I know him'. We praten wat over hem, ze geeft Elles een aai over haar wangen en zegt "your  beautifull" 
Wat een vriendelijke mensen, dat maakt vakantie vieren nog mooier.
Ik kijk nu uit over de zee waar max sam en pieter aan het snorkelen zijn.
Sam heeft zelf een kokosnoot geplukt.Met zijn waterschoenen aan is hij erin geklommen.  Max probeerde het ook maar het lukte het niet. De jongen van de bar heeft hem voor de jongens opengemaakt met een parang. 
En dan is het nog maar 12.00 uur en al een zee aan bijzondere ervaringen achter de rug. Wauw!!
lunchen bij zee, gemasseerde lijven, ook een beetje roodverbrand, steentjes mikken in het water, dood schildpadje vinden, gesprekje met gepensioneerde Nederlandse gids die op Bali woont, zo is het super de dag door komen.
Net pater Peter gebeld om een afspraak voor morgen te maken. We gaan dan naar Ledelaro om een mis bij te wonen en het graf van ome Gerbrand te bezoeken. Dat zal een bijzondere dag worden. 
pater peter zit in Jakarta dus stuurt me het nummer toe van Bruder Abram. Straks even bellen. Nu een duik in het water nemen. 
Een dame van het restaurant kwam langs ons huisje om te vragen of we geburik wilde maken van het buffet. h