Van Kelimutu naar Riung

Zonsopgang bij de Kelimutu en door naar Riung.
4 uur wekkertje gaat af. warme Kleren aan, zaklamp mee, regenjasje, en hoppa de bus in, op naar de kelimutu. Na 30 minuten rijden, betalen bij de entree, ook voor het meenemen van je fototoestel, en een wandeling in het donker van 20 minuten( vandaar de zaklamp) lopen we naar het uitkijkpunt. Het is druk met Indonesiër, chinezen, Canadezen, Duitsers en ander nationaliteiten. Het is mooi om de zonsopgang te zien. Afgelopen periode schijnt het blauwe meer wel 14 keer van kleur veranderd  te zijn.We zijn blij dat we een jasje en een lange broek mee hebben genomen,  behalve Max die heeft geen lange kleding meegenomen. Op het monument zitten Indonesiers die koffie, koekjes en ikats verkopen. Een man komt meteen op ons af en vraag hoe we heten waarna hij zichzelf ook meteen voorstelt, we hebben met Vincent te maken. Het eerste verkoopgesprek is gestart. We hebben gezegd dat we straks bij hem koffie zullen kopen. Hij vraagt iedere  keer of we al koffie willen. En ja hoor na een uur is het zo ver. We bestellen drie koffie. En werkelijk waar we staan er iedere keer weer versteld van dat ze de koffie echt zooooooo vies kunnen maken. Omdat we Vincent niet te leur willen stellen nemen we er nog maar een schepje suiker in, wie weet helpt dat. Ook niet. Dan maar even een rondje om het monument en in een onbewaakt moment de koffie terug te brengen naar de natuur. Als Simon het doet zijn er andere verkopers die het zien en Simon lachend aankijken. Na genieten van het uitzicht, mooie foto's en koffie lopen we naar beneden en gaan we naar het punt waar je het derde meer beter kunt zien. Opeens springen er allemaal aapjes, langstaart Makaken, tevoorschijn. Ze worden waarschijnlijk regelmatig gevoed want ze komen erg dichtbij. Ik zie dat allerlei mensen en ook Pieter ze voert met onze kokoskoekjes. Ik wil net zeggen dat hij daar mee moet stoppen als een van de aapjes naar hem toespringt om nog wat koek te scoren uit zijn zak. Gelukkig springt hij in dezelfde vaart weer terug. Het derde meer bekijken we en daarna lopen we terug in een oase van allerlei planten, bloemen en bomen. We worden gewezen op de vogel die 22 geluiden kan maken, het is echt super bijzonder om dat te horen. 
Ik besef me wel dat er een groot verschil is met het Kelimutu bezoek van 28 jaar geleden. We werden nu goed afgeschermd van de randen van de meren en er werd ook naar je geroepen als je toch achter de hekken ging staan, je hebt altijd van die gekken die dan nog zo nodig een selfie willen maken zonder dat je het hek erop hebt. 
Terug naar Ecolodge waar we hebben ontbeten en hop in de auto op weg naar Riung Dit zal een lange reisdag worden, het is nl een flink stuk rijden met erg veel hobbels en waterplassen. Zoals broeder Thomas al zei:" Free dancing". Er werd erg veel aan de weg gewerkt en hadden soms een wachtrij van een half uur. Als we dan even bij een winkeltje wat eten kochten werd er altijd gevraagd uit welk land we kwamen. Dat vinden de Florinezen altijd leuk om te weten. We reden weer door een prachtig landschap, mooie sawa's, volle auto's, erg veel spelende kinderen, wassende vrouwen, een bezoek aan een mooie waterval, langs de weg stapels blauwe vukaanstenen die ze verkopen en vooral heel veeeeeeeel hobbels. We gaven Rian soms een flink applaus na een mega genomen kuil. 
Aangekomen bij SVD Pondok( vroeger zaten hier de paters van de SVD) in Riung was de man die ons morgen mee gaat nemen op een snorkeltrip al aanwezig bij ons hotel. Die wilde alvast de dag en tijd doornemen. De dames en heren van het hotel ontvingen ons hartelijk, zoals iedereen dat hier in Flores doet. Onze kamers zagen er weer eenvoudig en keurig uit. De douchekop werkt niet dus het is deze twee dagen mandiertijd. 
Voor het avondeten werden we verwezen naar " restaurant Maria". Twee frisse jongens ontvingen ons, het zag er wat smoezelig uit, en met drie lauwe biertjes, en het sfeer verhogende disco lampje in het spotje, de geur van spiritus van de kookpitten,  de muziek op volume 10 wisten we, dit wordt een dolle avond. We bestelde zoveel mogelijk hetzelfde zodat we het eten in ieder geval tegelijk zouden krijgen. Omdat ze niet zoveel gaspitten hebben lukt dat nl niet altijd. Weer een mooie Indonesische dag achter de rug.