Van Riung naar Bajawa

13 juli 2015 - Bajawa, Indonesië


Van Riung, via Soa naar Bajawa.
Dit zou een lange rijdag worden met een gevarieerd landschap, waterbuffels die in de rijstvelden liggen, kapokbomen, koeien en geiten die langs de weg staan. De geiten hebben vaak een stok om hun nek hangen die iets breder is dan het toegangshek van het huis, hierdoor kunnen ze het pad niet op en daardoor de nieuwe gewassen op het land niet opeten.
Er liggen hier langs de kant van de weg allemaal stapels blauwe stenen. Dat is vulkaan gesteente. Het is door een uitbarsting ooit op het land terecht gekomen. Ze verkopen het voor een klein prijsje waardoor er weer wat geld verdiend kan worden. 
Bij een plaats beginnen er kinderen met de auto mee te rennen, als we stoppen delen we pennen en tolletjes uit. We zien dan ook een jongen met een hele mooie houten tol, wij vinden die natuurlijk veel mooier dan die van plastic. Hij laat aan ons zien hoe die werkt. 
Onderweg zien we veel wilde honden, die liggen vaak op straat omdat het asfalt lekker warm is. De honden worden gegeten net als slangen, gekko's. Rian zei " Florinezen lijken wel kannibalen" 
Rian haalde nog een kemirinoot uit de boom.
Sam was gisteravond na het eten nog meegelopen met Max om bij Lisa ( ze is huisarts en had allerlei crème en pillen mee) crème te halen voor zijn uitslag op zijn arm. Toen hij terugliep zag hij onze Armando van het restaurant zitten en werd hij uitgenodigd om met hem een biertje te drinken. Die avond was hij uiteindelijk terug om 3 uur in de ochtend. Hij werd op de scooter van Armondo teruggebracht en aangekomen bij de SVD was het hek  dicht. Hij kon kiezen over het prikkeldraad klimmen of met behulp van de scooter over het ijzeren hek met punten klimmen. Rian onze chauffeur was nog wakker dus die zag Sam klimmen, de volgende dag werd dat ook een paar keer met een dikke smile op zijn gezicht, genoemd door hem. 
Na vele uurtjes in de auto te hebben gezeten reden we tot slot een klein weggetje omhoog en kwamen we op een mooie plek terecht.hotel Manu lalu. manu is kip.
Het is  een topplek zeg. Net 3 maanden nieuw, westers ingericht, erg strak en stijlvol, frisse kamers, een goed toilet ( erg prettig voor de dames) en een bed met een deken. Dat moet wel omdat we boven op een berg zitten.
Het is van een Indonesiër die naar Amerika is geweest en gekeken heeft hoe ze daar een bed en breakfast hebben. Die ideeën heeft hij meegenomen naar Indonesië. Nou dat heeft hij mooi gedaan. Het is een mengeling van westers en veel Indonesische details. 
Het is  nu 23 uur in de avond, zitten boven op een berg, boven ons 1 grote sterrenhemel, met een biertje en een smirnoffje zitten we buiten, We hebben net met elkaar bij het haardvuur gezeten, heerlijk gegeten, de mannen hebben tv gekeken.

Elles wordt helemaal gek van de muggen. Het maakt niet uit of ze zich insmeert, ze weten haar overal te prikken, zelfs in haar oor.